Sabır ve tahammül birbirine çok benzer kavramlar ama aslında arasında kocaman farklar var.
Nelere sabrediyoruz?
Nelere tahammül ediyoruz?
Sabrettiğinizde ne hissediyorsunuz?
Tahammül ettiğinizde ne hissediyorsunuz?
Sabır benim için koyduğum hedefe ulaşırken karşıma çıkan zorluklar, sıkıntılar, moral bozukluklarına rağmen gösterdiğim çaba. Bekleme süreci. Ancak beklerken hedefe ulaşacağım noktaya olan inancın asla azalmaması.
Tahammül ise bambaşka bir şey. Kendimi kötü hissettiren bir his. Birini/birşeyi kaybetmekten korktuğum için bir boyun eğiş. Rahatımı bozmak istemediğim için bir kabulleniş. Tahammül bir yük. Sürekli diken üstünde olma hali. Tahammülde de bir hedef var ama sanki içten içe onu hak etmediğimi düşünme durumu da var. “Hak etmediğim için bu duruma tahammül ediyorum” düşüncesi var.
Tahammül insanı aşağı çekiyor. Sabır ise güçlendiriyor.
Tahammül ettiklerin senden götürüyor.
Sabrettiklerin seni gaza getiriyor.
Sabretmek çözüm odaklıdır.
Tahammül etmek ise kadercilik.
“Benim kaderim bu” düşüncesi tahammüldür, sabır değil.
Sabrettiğinizde seçim sizdedir.
Tahammül ettiğinizde ise boyun eğen tarafsınızdır.
Bu ayrım üzerine bir düşünün derim.
Nelere sabrediyorsunuz?
Nelere tahammül ediyorsunuz?
Gizem Aydoğan – 2017
